Sunday, March 7, 2010

karabasanlar...



Bu sabah son birkaç ay içinde gördüğüm üçüncü karabasan yüzünden dehşet içinde uyandım. Tabi işin içine karabasan girince "uyandım" demek saçma kaçıyor, uyanamadım. Artık bunun bir karabasan olduğunun farkına vararak içinden çıkmaya çalışıyorum, işin sırrı "amaaan boşver uyu daha uyanmaya çalışma" diyip hiç kasmamak kendini uyanmak için galiba. Ne var ki bunda gerçekten uyanmak istedim, çok korkunçtu çünkü. Önce odamdaki dolabın aralanma sesini duyuyorum, gözlüğümü takıp kalkmaya çalışıyorum; ama kafamı gözlüğümün bulunduğu yan masaya çevirince -tahmin ettiğim üzere- gözlüğümü orada yerinde görüyorum. Daha sonra olay korkunçlaşıyor, annem dalıyor odama, azarlıyor beni "Hadi kalk Ece geç kaldın!" diye, sonra ben ona açıklama getirmeye çalışıyorum, çığlık atıyorum, olmuyor uyanamıyorum. En sonunda annemin sesi kulağımda bir fısıltıya dönüşüyor ve sonra hiç tanımadığım fısıltılar sarıyor beni. Of, yazarken çok canlı bir şekilde aklıma getirdim, nasıl uyuyacağım ben şimdi bundan sonra? Bir de bunların neden olduğunu bilen var mı? İşsizlik stresinden olabilir mi mesela, veya beynimin vücudumdan erken uyanması (çok yorulmadığı için gün içinde)= ) gibi saçma sapan şeyler? Tam bir Hürriyet Kelebek'in sondan bir önceki sayfadaki rüya terimleri köşesi sorusu gibi mi oldu bu?